มัธยมศีกษาตอนปลาย

               นอกเหนือไปจากความตึงเครียดของเด็กมัธยมปลายที่ต้องช่วงชิงที่นั่งในรั้วมหาวิทยาลัยแล้ว ปัญหาของ เด็กซิ่ว ก็มีความวุ่นวายไม่แพ้กัน ต้องขออธิบายก่อนว่าเด็กกลุ่มนี้คือเด็กที่ได้เข้าเรียนเรียบร้อยแล้ว ผ่านไป 1 ปี พวกเขาเริ่มรู้สึกว่าคณะที่ตัวเองอยู่นั้นไม่ใช่ตัวตนของเขา จึงได้ทำการ “ซิ่ว” หรือลงสนามสอบใหม่เพื่อย้ายคณะ ในการสอบแข่งขันแต่ละปี จึงมีประเด็นถกเถียงกันมากมาย ว่าเด็กกลุ่มนี้มากินที่เด็กที่จบปีปัจจุบัน แถมยังได้เปรียบว่าในเรื่องของประสบการณ์ ทำความเข้าใจกันใหม่กับคำว่า เด็กซิ่ว                ทีนี้เมื่อกลุ่ม เด็กซิ่ว ได้เข้าคณะที่ชอบแล้ว เวลาอยู่กับเพื่อนร่วมรุ่น ตัวเองก็จะมีอายุมากกว่า เคยเรียนที่อื่นมาแล้ว บางครั้งจึงเข้ากับเพื่อนไม่ค่อยได้ ถึงเข้าได้ก็ไม่สนิทใจมากเท่ากับรุ่นราวคราวเดียวกัน หากเป็นคนที่จิตใจไม่เข้มแข้งพอ ก็จะมีภาวะตึงเครียด และอาจรุนแรงจนถึงซึมเศร้าได้ แม้ว่าตอนนี้จะมีมุมมองที่เปิดกว้างเกี่ยวกับเด็กย้ายที่เรียนกันบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีการบูลลี่แฝงในสังคมอยู่ดี                เราจึงควรมาทำความเข้าใจกันใหม่ว่า เด็กซิ่ว ไม่ใช่คนที่ทำความผิดอะไรเลย แล้วก็ไม่ควรได้รับการตอบสนองจากสังคมในแบบที่แปลกแยกไปจากเพื่อนๆ ด้วย ในทางกลับกัน เราควรชื่นชมเด็กกลุ่มนี้ ที่กล้าเลือกในสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆ มากกว่า เพราะมันจะเป็นทักษะที่ติดตัวพวกเขาไปตลอดชีวิต ซึ่งผู้ใหญ่ทุกคนรู้ดีว่า การฝืนทำในสิ่งที่ไม่รักจนแก่ตาย มันทรมานขนาดไหน                ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่า ทำไม…

               ปัญหาเรื่องการเปรียบเทียบเด็กสายวิทย์กับ เด็กสายศิลป์ นั้นมีมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหา ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะระบบชนชั้นวรรณะของกลุ่มอาชีพในสังคม หากได้เป็นหมอ วิศวกร นักวิจัย นักวิทยาศาสตร์ ก็จะได้รับการยกย่องว่าเป็นคนหัวดี มีความสามารถมาก กว่าจะสอบเข้าและกว่าจะเรียนจบมาได้ก็ไม่ธรรมดา และที่ร้ายไปกว่านั้น ความเชื่อเล็กๆ ที่แฝงอยู่ก็คือ อาชีพพวกนี้ทำเงินได้มากกว่าอาชีพสายศิลป์โดยเฉลี่ยนั่นเอง เด็กสายศิลป์ ต้องทำอย่างไรเมื่อ ถูกเปรียบเทียบ                เมื่อเป็นเช่นนี้ เด็กสายศิลป์ จึงถูกเปรียบเทียบตั้งแต่เด็กยันโต ตอนขึ้นมัธยมปลายก็จะมีแต่คนบอกว่า หัวไม่ดีแน่ๆ ถึงต้องเลือกเรียนสายศิลป์ เรียนทางนี้จนไปทางเลือกน้อย จะไปเรียนอะไรต่อได้ แล้วถ้าต่อยอดไปถึงการประกอบอาชีพ จะมีการงานที่มั่นคงได้อย่างไร เหมือนถูกตัดสินทั้งชีวิตตั้งแต่ก้าวแรกที่เริ่มเรียน จุดที่น่าสนใจยิ่งไปกว่านั้นก็คือ คนที่เปรียบเทียบมักจะเป็นผู้ใหญ่ที่ใช้บรรทัดฐานตัวเองตัดสินเสียด้วย                ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก็คือ เด็กสายศิลป์ หลายคนจะรู้สึกไม่ดี แรกๆ อาจจะไม่ได้คิดอะไร แต่นานไปมันจะซึบซับจนเขาอาจหลงคิดว่าเขาไร้ศักยภาพจริงๆ แต่ในเมื่อเราเปลี่ยนใครในสังคมไม่ได้เลย และเปลี่ยนตัวเองได้ง่ายกว่า จึงต้องหันมาดูแลความคิดของตัวเองให้เป็นไปในเชิงบวกเสมอ ด้วยการเข้าใจถึงคุณค่าในสิ่งที่เราเลือก เลือกเพราะความชอบ เลือกเพราะเราถนัดในสิ่งนี้ จะเป็นสายศิลป์หรือสายวิทย์ มันเทียบไม่ได้ว่าใครเก่งกว่า                เด็กสายศิลป์…

          การเรียนในระดับชั้นประถมศึกษา 6 ปี และมัธยมศึกษา 6 ปี แน่นอนว่ากรอบการเรียนรู้ย่อมแตกต่างกัน ยิ่งเลื่อนระดับชั้นมากเท่าใดก็ยิ่งหล่อหลอมให้ตัวน้อง ๆ เป็นผู้ใหญ่ที่มากขึ้น ขณะที่การก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยของน้อง ๆ ชั้น ม.6  อาจกล่าวได้ว่าเป็นก้าวใหญ่ครั้งสำคัญของน้อง ๆ ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นน้อง ๆจะต้องพบอะไรบ้าง กับชีวิตการเรียนในชั้นมหาวิทยาลัย วันนี้พี่ในฐานะเด็ก59 จะเปิดประสบการณ์ตรงเพื่อให้น้อง ๆ ไว้เตรียมรับมือ สิ่งที่น้อง ๆ ม.6 ต้องรู้ไว้เพื่อ เตรียมตัวเข้ารั้วมหาวิทยาลัย มีอะไรบ้าง ? การเตรียมตัวเข้ารั้วมหาวิทยาลัยสำหรับเด็ก ม.6 มีอะไรบ้าง           สิ่งแรกที่ต้อง เตรียมตัวเข้ารั้วมหาวิทยาลัย คือ การจัดตารางชีวิตของตนเอง เพราะการเรียนมหาวิทยาลัยไม่มีการเข้าแถวตอนเช้า น้อง ๆ จะต้องมีระเบียบวินัยในตัวเองเพื่อพาตัวเองมาเข้าเรียนอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งการไม่มาเข้าชั้นเรียนในระดับมหาวิทยาลัยแม้ไม่มีรายงานให้ผู้ปกครองทราบ แต่หากมีการเช็คชั่วโมงเรียนแล้วขาดเกินเกณฑ์ น้อง ๆ ก็อาจจะต้องถอนรายวิชานั้นไป            สิ่งต่อมาที่ต้อง…