กู-มึง

ใครหลายๆคนอาจจะสังเกตได้ว่า เมื่อใดก็ตามที่เราเขียนหรือสื่อสารภาษาไทยคำว่า กู ข้า ข้าพเจ้า ฉัน หรือเรา เมื่อนำไปเทียบแปลกับภาษาภาษาอังกฤษ จะได้คำว่า I (ฉัน) คำเดียวเท่านั้น หรือกลับกันคำว่า มึง แก เอ็ง เธอ คุณ เมื่อนำไปเทียบแปลกับภาษาอังกฤษก็จะได้แค่คำว่า You (เธอ) เท่านั้นเหมือนกัน ซึ่งเคยสงสัยกันไหมว่าทำไม ภาษาอังกฤษ ถึงไม่มีคำอื่นบ้าง และทำไมถึงมีแค่นี้  ภาษาอังกฤษ และภาษาอื่น ๆ ในทวีปยุโรป มีระดับของคำ ที่ใช้เรียกกลุ่มคนต่าง ๆ ก่อนอื่นต้องกล่าวก่อนว่าในอดีต ภาษาอังกฤษ และภาษาอื่น ๆ ในทวีปยุโรปก็มีระดับของคำที่ใช้เรียกกลุ่มคนต่าง ๆ เหมือนเฉกเช่นภาษาของพวกเรา แต่สังคมยุโรปในยุคเปลี่ยนผ่านจากสังคมชนชั้นศักดินาเป็นยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ ซึ่งเป็นการเข้าสู่ยุคระบบสังคมแบบใหม่ที่ให้คุณค่าความเป็นปัจเจกชนว่าทุกคนเท่าเทียมกัน นั้นจึงทำให้หลายสิ่งหลายอย่างในสังคมเปลี่ยนแปลงตามไป ไล่ตั้งแต่ระบบครอบครัวที่เกิดค่านิยมการย้ายออกไปมีบ้านเป็นของตัวเอง ทุกคนสามารถมีของใช้เป็นของตัวเองได้ด้วยการซื้อ รวมถึงที่กำลังกล่าวถึงในหัวเรื่องนี้ นั่นคือระดับภาษาที่ถูกปรับเปลี่ยนจนเป็นอย่างที่เราเห็น ส่วนในระบบสังคมเอเชีย เราไม่เคยเผชิญกับยุคการเปลี่ยนผ่านสังคมขนานใหญ่แบบยุโรป นั่นจึงทำให้พวกเราไม่ได้ซัมซับตามระบบบรรทัดฐานแบบยุโรป…